Claustrofobia (2011)

Nederland
Thriller
87 minuten

geregisseerd door Bobby Boermans
met Dragan Bakema, Carolien Spoor, Thijs Römer, Alison Carroll, Jappe Claes, Ernst Dekkers, Peter Faber, Frits Lambrechts, Dennis Overeem, Rogier Philipoom, Harry van Rijthoven, Nienke Römer, Juliette van Ardenne

Ik krijg toch altijd wel een beetje een naar gevoel als ik ergens in een klein hokkie zit of me begeef in enorme drukte, zoals winkelende mensen. Het gevoel dat je nergens naartoe kan. Je voelt je ingesloten...

Eva (Carolien Spoor) is een mooie jonge studente. Als ze een prachtig appartement vindt in Amsterdam, ontmoet ze haar nieuwe buurman Alex (Dragan Bakema). Eva en haar vriendin Cynthia (Juliette van Ardenne) zijn meteen onder de indruk van deze charmante man. Na een avondje stappen, belanden ze met zijn drieën in zijn appartement. Cynthia doet haar uiterste best om Alex voor zich te winnen, uiteindelijk trekt Eva zich terug en gaat alleen naar huis. Nog helemaal in de roes van de avond, merkt ze niet dat ze niet alleen in huis is. De indringer bespringt haar en Eva raakt buiten bewustzijn. Enkele uren later ontwaakt Eva vastgeketend aan een bed in een kale betonnen kelder. Ze heeft geen idee hoe ze daar terecht is gekomen en nog minder waarom ze vast wordt gehouden. Haar onbekende ontvoerder verzorgt haar goed, misschien zelfs iets te goed. Pas als ze de enorme snee in haar buik ontdekt, slaat de paniek echt toe.

Er word niet bijzonder in gespeeld, het heeft een been-there-done-that script, dus is het dan een goede film? Voor Nederlandse bodem misschien... Als thriller misschien wel leuk voor mensen die nog weinig van dit soort films hebben gezien. Heb je dit teveel gezien, moet je het met de Nederlandse taal erbij doen.

Alles wat bij een thriller hoort en spannend moet zijn, komen voorbij in de film. Het script is te simpel, maar wel prima afgesloten, alleen de gek had heel wat andere methodes kunnen doen. Alles kon eigenlijk gewoon beter, laten we het zo zeggen. De Nederlanders moeten nog veel leren als het gaat om spanning opbouwen en angst laten zien in het gezicht. Dan kan het leuk gaan worden.

Hier krijg ik in ieder geval geen naar claustrofobisch gevoel bij...

Duncan Vidioot Meijering