Rope (1948)

Verenigde Staten
Misdaad / Thriller
80 minuten

geregisseerd door Alfred Hitchcock
met John Dall, Farley Granger, James Stewart, Dick Hogan, Edith Evanson, Douglas Dick, Joan Chandler, Cedric Hardwicke, Constance Collier, Alfred Hitchcock

Het verhaal werd gebaseerd op het toneelstuk Rope`s End geschreven door Patrick Hamilton. Diens verhaal vond zijn oorsprong in de waargebeurde moord op de 14-jarige Bobby Franks, gepleegd doorLeopold en Loeb in 1924. Hitchcock kennende wou hij er niet zomaar een verfilming van maken, maar ééntje van één enkele opname met maar één camera. En dat is hem zeker gelukt met maar tien minuten opname-banden. Gewoon alles door middel van dichtbij shots op jassen, aan elkaar plakken. Natuurlijk voor de kenners heeft Hitchcock een cameo, let vooral op in het begin.

Twee vrienden vermoorden, uit nieuwsgierigheid en op zoek naar een kick, een studiegenoot in hun flat. Daarna worden de niets vermoedende familieleden en vrienden uitgenodigd voor een feestje terwijl het lijk in een kist die ze als buffet gebruiken ligt. Als ze het gesprek op de perfecte moord brengen, wordt hun vroegere leraar (James Stewart) achterdochtig. Het verhaal is gebaseerd op een waargebeurde moord gepleegd door Leopold en Loeb.

Weer een geniale Hitchcock film. Absoluut onweerstaanbaar. Hitchcock`s eerste kleuren film moest dus niet alleen in kleur. Nee, de beste man wou ook alles schieten in 10 minuten takes. Natuurlijk was dit verhaal afgeleid van het toneelstuk, dus het zou makkelijk kunnen. Met een camera is dat toch wel wat anders, want die moet alle kanten opkunnen. Hitchcock is dat natuurlijk weer gelukt.

Naast het simpele spannende genre zit er ook enorm goed zwarte humor in. Iets dat je vooral in de dialogen merkt. Wat prima word vertolkt door de cast. Met als uitschieter natuurlijk James Stewart. Een rol als een koude, intellectuele man die hem op het lijf geschreven staat, maar hij nog nooit zo heeft gespeeld. Probeer maar eens in je rol te blijven, terwijl Hitchcock met enorme zware camera`s langs je heen komt en probeert de scène te schieten en dat steeds in tien minuten. Magnifiek gespeeld, maar volgens hem zelf nooit meer iets om nog een keer te spelen.

De achtergrond van de film is misschien wel nep, maar omdat er toch dingetjes in bewegen, valt het haast niet op door de spelers die het scherm goed vullen. Rope is gewoon een film die iedereen moet kijken, puur op hoe de film sowieso geschoten is. Het is net alsof je echt met een touw vast word gehouden om de film af te kijken.

Duncan "Vidioot" Meijering

Kijk ook zeker deze:
Dial M for Murder (1954)