Equals (2015)

Verenigde Staten
Drama / Sciencefiction
101 minuten

geregisseerd door Drake Doremus
met Kristen Stewart, Nicholas Hoult, Guy Pearce, Scott Lawrence, Kate Lyn Sheil, Rebecca Hazlewood, Bel Powley, David Selby, Aurora Perrineau, Tom Stokes, Jacki Weaver, Teo Yoo, Kai Lennox, Rizwan Manji, Anthony Alex Gilmore, Toby Huss

Als we nu al zo emotieloos zijn, ben ik bang dat de toekomst in de film Equals waarheid word.
Dat we geen zak meer geven als iemand zelfmoord pleegt of dat we maar luisteren naar de overheid om bepaalde pilletjes te nemen zodat we geen emoties mogen tonen.
Zodat we dus moeten omgaan met mensen als Kristen Stewart die makkelijk in deze toekomst past.
Blegh, ik moet er niet aan denken...

Silas (Hoult) woont in een toekomstige samenleving genaamd The Collective, waarin een nieuw soort mensen leeft die Equals worden genoemd.
Ze zijn vredig, kalm, eerlijk en beleefd.
Het leven in The Collective is perfect: er is geen armoede, hebzucht, misdaad en geen emotie.
Een nieuwe ziekte dreigt echter roet in het eten te gooien.
Het activeert alles wat de Equals dachten te kunnen ontsnappen: depressie, gevoeligheid, angst en liefde.
Als Silas ook geïnfecteerd is, wordt hij een buitenbeentje, maar er is een persoon die hem begrijpt.
Nia (Stewart) heeft gevoelens, maar weet ze verborgen te houden.
Als Silas haar ermee confronteert, ontstaat er een sterke band tussen de twee.
Ze voelen liefde en intimiteit voor het eerst in hun leven, maar de enige manier om te kunnen overleven is door te ontsnappen.

Wow, deze film bleef gewoon niet hangen.

Het verhaal was best interessant hoor, maar dat was het ook dan wel.
Ik heb veel emoties gelukkig en kan veel films kijken, van actie tot komedie tot drama tot filmhuis, het maakt me niet uit.
Maar deze emotieloze composthoop vond ik toch echt niet te pruimen.
Toch kon ik me zeker plaatsen in het karakter van Nicholas Hoult, want dit wil je in het echte leven niet meemaken, maar waarom moest hij nou verliefd worden op die Kristen Stewart.
Ze heeft al zo weinig emoties in haar mimiek, hier al helemaal.
Eigenlijk dus de perfecte rol voor haar, maar je kan ook overdrijven zeg!
Toch laat de film goed zien dat we niet kunnen leven in een wereld zonder emotie.
Iedereen heeft wel eens gelachen, of gehuild, of is kwaad geworden, zelfs in oorlogslanden, verrek, zag zelfs een filmpje waarbij een Oosterse man met zijn bazooka tijdens de oorlog uit een jeep flikkert en zijn kameraden maar lachen...
De cast was verder goed hoor, alleen ze spelen het zo saai.
De genres zijn ook te overdreven neergezet.
Science fiction is er, want ja toekomst, maar dat is het dan.
Romantiek is er niet, want ik kan me niet verplaatsen in twee karakters die zonder emoties wat voor elkaar voelen en vooral niet bij Kristen Stewart.
Nee, de film is dan toch echt alleen maar drama.
Toch is het wel een film die je qua thema achterlaat met wat vraagjes, want gaan we niet een beetje toe naar zo'n samenleving.
In Japan is het al namelijk...

Duncan Vidioot Meijering

Ik hoop niet dat Kristen Stewart mijn gelijke wordt

TIP