Garden State (2004)

Verenigde Staten
Drama / Komedie
102 minuten    

geregisseerd door Zach Braff
met Zach Braff, Natalie Portman, Peter Sarsgaard, Ian Holm, Armando Riesco, Jean Smart, Jackie Hoffman, Method Man, Alex Burns, Ron Liebman, Denis O'Hare, Jim Parsons, Michael Weston

Zach Braff, ik denk dat we hem merendeels kennen van de hitserie Scrubs.
Daar was hij al goed komisch, maar hier is hij daarnaast ook goed in drama.
En heeft hij de film ook nog eens geregisseerd.

Andrew Large (Zach Braff) keert terug naar zijn familie om ze bij de begrafenis van zijn moeder bij te staan.
Hij wordt weer opgenomen in de wereld die hij al lang achter had gelaten en hem depressief maakte.
Na lange tijd antidepressiva te hebben genomen stopt hij hiermee.
Dit omdat hij Samantha (Natalie Portman) ontmoet en zij een natuurlijker middel tegen zijn somberheid vormt.

Een wonderlijke film!

Zo leuk dat je van mensen hoort dat je de film moet gaan kijken en dan ook doet en dan enorm verrast wordt door de frisse look qua humor en drama.
Van begin tot het einde ben je aan lachen, grinniken en zelfs een traantje aan het wegpinken.
Je bent al meteen verkocht als je Zach Braff in zijn te witte slaapkamer ziet liggen in bed en dan een ingesproken bericht krijgt van zijn vader, die zegt dat moeders is overleden.

Er zitten zoveel momenten in die je altijd bijblijven: de begrafenis, pakkend en grappig.
De feestjes.
De scan scene met nog wat tekst op zijn lichaam.
En ga maar door, en dat dan allemaal gecombineerd met goedgeschreven dialogen.
Zach Braff is daar erg goed in, maar ook Natalie Portman is sterk tot aan haar gekke dansje toe.

Kleine details zitten er ook genoeg in.
Van die kleine subtiele grapjes, zoals dat Zach Braff niet kan zwemmen (blijft als enige staan met springen in water, haha, briljant).
De film pakt me sowieso wel op mijn leeftijd van 33 jaar nu.
Want we zitten allemaal met de vraag wat we nou eigenlijk doen na een rapport van school en een vaste baan.
Word het een sleur of...?

Fantastische film en jammer dat het een cultfilm is geworden, waardoor de film niet groots uitkwam in de bioscopen.

Duncan Vidioot Meijering

DE FILM STAAT ALS EEN HUIS

71/100