Flatliners (2017)
Verenigde Staten
Sciencefiction / Horror
110 minuten
geregisseerd door Niels Arden Oplev
met Nina Dobrev, Ellen Page, Diego Luna, Kiefer
Sutherland, James Norton, Kiersey Clemons, Beau
Mirchoff, Charlotte McKinney, Anna Arden, Madison
Brydges, Jenny Raven, Miguel Anthony
Hollywood en remakes!
Het houdt niet op!
Alsof ze denken dat de klassieker vergeten gaat worden door het
publiek van tegenwoordig.
Dat is pure nonsens, want er zijn steeds meer geeks aan het
ontstaan die juist voor de oude films ook gaan.
Ze zullen wel geen inspiratie hebben, want deze film is
bijvoorbeeld een remake van een film uit de jaren '90.
Wat ik raar vind, want als je remakes gaat maken, doe dat dan van
foute scifi klassiekers uit de jaren '50 ofzo.
Want deze remake van Flatliners was enorm overbodig...
Vijf studenten geneeskunde zijn geobsedeerd door het mysterie
van wat er na de dood gebeurt.
Ze starten dan ook met een gewaagd en gevaarlijk experiment: door
hun hart voor een korte periode te stoppen, veroorzaken ze een
bijna-doodervaring.
Hierdoor krijgen ze inzicht in het leven na de dood.
Maar hun experimenten worden steeds gevaarlijker en uiteindelijk
worden ze achtervolgd door de zonden uit hun verleden, die
opgeroepen worden door de paranormale gevolgen van hun bezoekjes
naar "de andere kant".
Deze film is dus geregisseerd door de Deen Niels Arden Oplev,
die kwam met de Zweeds Millennium film.
Hij moet zich echt echt schamen met dit wanproduct.
De oude Flatliners van Joel Schumacher was tenminste nog een
vermakelijke horrorthriller en deze voegt daar geen fuck aan
toe.
Ze hadden vooral wat meer kunnen doen met de huidige stand der
techniek, maar nee hoor, slaan ze gewoon over.
Het uitgangspunt is gewoon hetzelfde gebleven.
Ellen Page speelt een beetje de hoofdrol met een verleden en wordt
omringd door stereotypetjes, zoals bijvoorbeeld een rijk mannetje
en een dame die hard werkt, maar moeite heeft met tentamens bla bla
bla.
Het eerste half uur worden we dus overladen met te veel beelden
(gewoon echt te veel).
En de studenten krijgen na hun dood ervaring natuurlijk te maken
met hun nachtmerries die weer alles te maken hebben met hun
schuldgevoel bla bla bla.
En natuurlijk gaat het merendeels fout, wat betekent dat het
spannend moet zijn, maar soms dodelijk saai is.
De film valt namelijk regelmatig in herhaling en als ik iets
haat in dit soort films, is dat het wel.
Na elke behandeling moeten ze steeds feesten, wat nergens opslaat
en alleen maar beeldvullend is, maar na een eerste keer al genoeg
is.
Ik weet dat zulke mensen graag ook willen feesten, maar het hoeft
niet elke keer dus.
Elk karakter heeft zijn eigen subplot en dat wordt ook te
netjes afgewerkt (zo standaard Hollywood dit).
Je gaat gewoon niet mee in het verhaal, wat ik met zo'n film juist
heel belangrijk vindt.
En laat ik het maar niet hebben over de vele foutjes die ze maken
tijdens de operatie.
Als studenten neem ik aan dat ze al wel eerder hebben gewerkt met
een defibrillator of weten hoe je een infuus aanlegt.
Nou, blijkbaar dus niet, Kiefer Sutherland geeft ze dan wel les in
een cameo rol, maar doet dat dus blijkbaar niet goed.
Oh ja, en naast de slechte schrikmomenten pleuren ze er ook nog
eens romantiek in!!!
Ja joh, maak de film nog slechter.
Deze operatie is echt mislukt, ik kijk wel weer het origineel,
terwijl die ook niet al te goed was.
Duncan Vidioot Meijering
ZE HADDEN FLAT MOGEN BLIJVEN
39/100
KIJK OOK NAAR:
